τολουιδίνη

η, Ν

χημ. συνοπτική ονομασία τριών αζωτούχων μονοκυκλικών οργανικών ενώσεων, αρωματικών αμινών, παραγώγων τού τολουολίου, ισομερών μεταξύ τους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. toluidine < tolu- (< ισπ. tolu < Santiago de Tolu, τοπωνύμιο τής Κολομβίας) + κατάλ. -idine τής χημ. ορολογίας].